Lech Stawski
Pseudonim |
KIS Lech Stawski[1] |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 1964 |
Wydawnictwo |
Agencja Artystyczna B. M., Omega Music, STD |
Współpracownicy | |
Ewa Brachun, Mieczysław Fogg, Gayga, Janusz Gniatkowski, Homo Homini, Andrzej Iskra, Bogdan Jarząb, Andrzej Kmita, Koman Band, Pro Contra, Krystyna Prońko | |
Zespoły | |
KIS |
Lech Stawski (ur. 13 października 1945 w Poznaniu) – polski piosenkarz. Lider i wokalista zespołu KIS.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Lech Stawski od wczesnego dzieciństwa wykazywał się dużym talentem muzycznym. Najpierw uczył się śpiewać, potem uczył się gry na rogu, gitarze oraz perkusji. Po ukończeniu zaocznie szkoły muzycznej w Łodzi dostał się na studia, jednak dostał powołanie do służby wojskowej, gdzie grał w orkiestrze wojskowej na rogu i był solistą w zespole estradowym[2][3].
Po odbyciu służby wojskowej zaczął współpracować z takimi wykonawcami jak: Mieczysław Fogg, Janusz Gniatkowski, Homo Homini, Koman Band, Pro Contra oraz występował z Krystyną Prońko i Gaygą[2]. Następnie przez ponad pół roku koncertował z programem Złotaja Osień w dużych miastach ZSRR oraz przez rok grał i śpiewał w międzynarodowym zespole pływając na jednym z największych promów świata – Finlandii[4].
W 1989 roku wraz z pianistą jazzowym Andrzej Kmitą i basistą oraz klawiszowcem Andrzej Iskrą założył zespół KIS, którego nazwa pochodziła od pierwszych liter nazwisk jego założycieli i jako pierwsi muzycy w Polsce grali muzykę weselno-biesiadną, a także jako pierwsi nagrali światowe przeboje w języku polskim[2][2]. W ciągu 6 lat swojego istnienia wydali 3 płyty i ponad 30 kaset[1]. Po śmierci Andrzeja Iskry w 1991 roku, do zespołu dołączył Bogdan Jarząb - w takim składzie KIS wydał kasetę pt. Przeboje, którą członkowie zespołu zadedykowali Andrzejowi Iskrze[5].
W 1993 roku Lech Stawski rozpoczął karierę solową i od tego momentu zaczął występować jako KIS Lech Stawski. W 1995 roku nagrał swój największy przebój pt. „Biała mewa”, a płyta pod tym samym tytułem w zaledwie pół roku sprzedała się w ponad milionie egzemplarzy[2][1]. Piosenka ta była wielokrotnie emitowana w programie Disco Relax, a ponadto została umieszczona na ścieżce dźwiękowej filmu Janusza Zaorskiego pt. Szczęśliwego Nowego Jorku (1997)[1]. Sam twórca piosenki na pewien czas zyskał przydomek „Biała Mewa”[2].
Następnie w 1997 roku Lech Stawski związał się z firmą fonograficzną STD. Jej nakładem w tym samym roku wydał płyty pt. Może jedno, może dwójka i Białe Boże Narodzenie[2]. Teledyski do utworów z tych płyt zostały nagrane na Wyspach Kanaryjskich oraz w sopockiej Operze Leśnej. W 2001 roku, również pod szyldem STD, wydał kasetę pt. Bądź dziewczyną z moich marzeń, na której znalazło się 12 utworów, w tym m.in. „Konik na biegunach”, „Jak się masz kochanie”, „Anna” oraz cztery, do których nakręcono zbiorowy teledysk – „Bądź dziewczyną z moich marzeń”, „20 lat, a może mniej”, „Za zdrowie pań” i „Cała sala śpiewa z nami”[2].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]
Płyty[edytuj | edytuj kod]
Kasety[edytuj | edytuj kod]
|
Kompilacje[edytuj | edytuj kod]
Albumy świąteczne[edytuj | edytuj kod]
|
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Koncert Lecha Stawskiego [data dostępu: 2024-02-26]
- ↑ a b c d e f g h Lech Kis-Stawski – STD.com.pl
- ↑ Lech Stawski: A ludzie chcą tylko tej "Białej mewy" [data dostępu: 2014-06-01]
- ↑ Kis Lech Stawski – Last.fm
- ↑ Iskra Andrzej - gitara basowa – Pamięci Wojciecha Skowrońskiego
- ↑ a b c d KIS Lech Stawski – New.kfcm.pl
- ↑ KIS - Złote przeboje piosenki biesiadnej – Sprzedajemy.pl. [dostęp 2019-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-30)].
- ↑ Kis Lech Stawski - Bądź Dziewczyną z Moich Marzeń – Empik.com
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Lech Stawski w Last.fm
- Lech Stawski w bazie Discogs.com (ang.)
- Kolekcja kaset i płyt Lecha Stawskiego